Eeuwig op zoek naar uitblinkers

Ik lees nog maar net de eerste alinea van het eerste hoofdstuk van het boek van Rick Nieman "De Goeroe-methode" en ik wil nu al meer weten. Het klopt helemaal wat Ben Tiggelaar in de inleiding schrijft je leest het boek van begin tot het eind. Met andere woorden klopt de anekdote over Max Hart. Max Hart verkondigde dat hij niet gelooft dat mensen nog lange tukken lezen. Lange verhalen zijn volgens hem dood. Zijn collega George Dyer is het niet met hem eens: "Ik wed dat ik een hele krantenpagina vol kan schrijven dat jij van de eerste tot de laatste zin gaat lezen. En om die weddenschap te winnen hoef ik je alleen maar de titel te geven die ik boven aan die pagina zet ..." "En wat is die titel dan wel?" "Deze hele pagina gaat over Max Hart." Het gaat er met andere woorden om dat je datgene wat je leest op jezelf betrekt. En dat deed ik bij het lezen van de eerste alinea m.b.t. de goeroe Tom Peters "Eeuwig op zoek naar uitblinkers". Voor degenen die het hebben gelezen, bedoel ik hier niet mee dat ik niet meer met veel plezier naar mijn werk ga of dat ik mij een kantoorslaaf voel. Nee dat gelukkig niet. Maar ik herken het wel in mijn omgeving. Zoals Tom Peters aangeeft zitten veel werknemers veertig uur per week op kantoor ongelukkig te zijn, gevangen in een weg van vervelende bazen, bureaucratie en een bedrijfscultuur die het laatste beetje zuurstof langzaam uit de kantooratmosfeer perst.

Herkenbaar?

Wordt het dan niet tijd, dat we hier met elkaar wat aan doen?

"De missie van Tom Peters is ervoor te zorgen dat tenminste sommige bedrijven het licht zien, en hun werknemers gaan behandelen als individuen met onvermoede talenten, in staat om veel meer verantwoordelijkheid te dragen dan ze ooit zullen krijgen."

Het volgende sprak me ook wel aan:

We weten allemaal dat het gaat om het hebben van goede mensen binnen de organisatie. Als voorbeeld wordt genoemd "Stel, het is je droom een restaurant te beginnen. Je hebt veel gespaard en omdat je het zeker in het begin niet alleen kunt, heb je een bedrijfsleider nodig. Uiteindelijk blijven er twee kandidaten over. Een met veel ervaring, de juiste papieren en prachtige aanbevelingen uit de branche, maar een beetje een zeurpiet. De ander zonder enige ervaring, maar met heel veel enthousiasme. Kandidaat 1 wil toch nog even praten over zijn pensioenregeling, kandidaat 2 wil weten wanneer hij kan, nee mag beginnen. Het is jouw spaargeld, waar je jaren voor hebt gewerkt. Wie neem je aan? Als je het aan de afdeling P&O overlaat, wordt het gegarandeerd kandidaat 1. En dan begint het gedonder. Terwijl het zo simpel is, benadrukt Peters. Maak de passie los, in jezelf en in je werknemers. Je staat er versteld van wat er dan gebeurt."

Eind jaren 70, begin jaren 80 bestudeerden Peters en Waterman 43 excellente ondernemingen. Op basis van dit onderzoek kwamen zij tot 8 eigenschappen van succesvolle bedrijven. Het zijn nu misschien wat open deuren, maar wil ze toch wel noemen:

• een voorkeur voor actie (stel beslissingen niet uit);
• dicht bij de klant (luister naar de klanten);
• ruimte voor autonomie en ondernemerschap (koester het eigen initiatief dat werknemers ontplooien);
• productiviteit door middel van mensen (werknemers zijn je grootste bezit; behandel ze als zodanig);
• gedreven door praktische waarden (passie is het toverwoord);
• schoonmaker, blijf bij je leest (doe waar je goed in bent);
• simpele vorm, kleine staf (houd de organisatie eenvoudig);
• tegelijkertijd los-vast werken (leid je bedrijf met strakke hand en laat het tegelijkertijd los).

Terwijl ik lees over de simpele vorm, moet ik denken aan het boek van Eckart Wintzen. Dit boek heb ik een aantal jaren geleden gelezen (Eckart's Notes) en gaat over de simpele vorm. Elke keer als een vestiging meer dan 50 personen in dienst had, werd er een nieuwe vestiging opgericht. Deze nieuwe vestiging werd geleid door de grootste talenten uit de vestiging die uit zijn voegen barstte. Ik geloof wel in een dergelijk concept. Het vergroot naar mijn idee de verantwoordelijkheden van de mensen (zij willen de verantwoordelijkheid nemen), het benut de talenten van een ieder, het maakt de organisatie niet log, je kunt beter luisteren naar de werknemers en bovenal sta je dichterbij de klant.

Een ander geweldig voorbeeld van Peters is het voorbeeld over Howard Schultz de man van Starbucks. Schultz bezoekt iedere week 25 vestigingen van Starbuck om voeling te houden met de werkvloer. Geweldig toch? Zou iedere directeur of CEO moeten doen. Dit geldt ook voor het voorbeeld dat Niemand noemt over de oud-RTL-Baas Fons van Westerloo. Hij was aanwezig bij een groot verkiezingsdebat om zijn gezicht te laten zien op de vloer. Hij ging in gesprek met de kabelsjouwers, opnameleiders en cameramannen. Maanden later hadden de werknemers het hier nog over.

Nog een leuk voorbeeld waar wij in Nederland nog wel van kunnen leren. Het gaat om de bankenwereld. Peters noemt het voorbeeld van de Commerse Bank in New Jersey, een relatief jong bedrijf dat nu al zo'n 40 miljard dollar waard is. "Die bank is open van zeven uur 's ochtends tot achter uur 's avonds en op vrijdag tot 12 uur 's nachts, omdat mensen dan hun loon krijgen. Je staat er versteld van hoeveel mensen op vrijdagmiddag hun salaris in cash krijgen uitbetaald. De bank deelt hondenkoekjes uit en ballonnen aan de kinderen." De ontwikkelingen hier in Nederland wat betreft de banken is tegenovergesteld. Weinig klantgericht. Neem nu de spaarpotjes. Een aantal jaren geleden bracht ik mijn kleingeld naar de bank. Ik moest hiervoor betalen en bovendien ook nog zelf in de buisjes doen. Te gek voor woorden. Geld ophalen bij de bank? Het werkt allemaal anders tegenwoordig.