Vermaak schrijft in zijn boek "Plezier beleven aan taaie vraagstukken" in hoofdstuk 7 over het procesontwerp. Hij gaat hier in op veranderstrategieen en hoe hier mee om te gaan. Vaak wordt gekozen voor een blauwe of gele aanpak, omdat deze strategieën het meest maakbaar en haalbaar klinken. Als er wordt geëxperimenteerd met een andere strategie doen we dit snel en levert dus onvoldoende op, waardoor we opnieuw kiezen voor het handelingsrepertoire.
Stel je voor je kiest voor een groene veranderstrategie. Hoe werkt dit dan? Dit is wat Vermaak in zijn boek aangeeft:
"dat je bij een veranderstrategie niet een keer een veranderstrategie kiest na een diagnose en voorafgaand aan planvorming en interventies. Nee, in de manier waarop je diagnosticeert, plant en intervenieert kies je in het klein allang en alwaar een veranderstrategie. Dus als al die kleine acties niet echt groen van aard zijn, ondergraaf je je formele groene strategiekeus en komt die niet tot leven. Dat geldt voor de inhoud van de activiteiten, maar dat geldt evenzeer voor de manier waarop je die activiteiten procesmatig vormgeeft. Congruent in een groen proces is bijvoorbeeld dat de diagnose meteen ook al in een leerproces is met betrokkenen: niet alleen groeit daardoor inzicht in de problematiek in bredere kring, ze kunnen ook mede-eigenaar worden van leerdoelen en aldoende leren hoe je een ontwikkelproces opzet." Vermaak, 2009 (312)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten